«Ο καθένας από τους γονείς επιχειρεί και μόνος του πράξεις αναφερόμενες στην άσκηση της γονικής μέριμνας: 1. όταν πρόκειται για συνήθεις πράξεις επιμέλειας του προσώπου του τέκνου ή για την τρέχουσα διαχείριση της περιουσίας του ή για πράξεις που έχουν επείγοντα χαρακτήρα. 2. Όταν πρόκειται για τη λήψη δήλωσης της βούλησης που είναι απευθυντέα προς το τέκνο. Στις περιπτώσεις διακοπής της συμβίωσης των γονέων, διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου τους, καθώς και όταν πρόκειται για τέκνο γεννημένο χωρίς γάμο των γονέων του, τις αξιώσεις διατροφής που έχει το τέκνο κατά του γονέα, ο οποίος δεν έχει την επιμέλεια του προσώπου του, μπορεί να τις ασκεί αυτός που έχει την επιμέλεια και, αν δεν την έχει κανείς, αυτός με τον οποίο διαμένει το τέκνο».
ΑΚ, ά. 1516
Μεταξύ άλλων περιπτώσεων όταν πρόκειται για πράξεις με «επείγοντα χαρακτήρα» καθένας από τους γονείς μπορεί να ενεργήσει και μόνος του στο πλαίσιο άσκησης της γονικής μέριμνας προκειμένου να υπερασπιστεί το συμφέρον του παιδιού του. Για παράδειγμα, αν ο ένας γονέας πιθανώς κακοποιεί το παιδί, ο άλλος γονέας μπορεί και μόνος του να απευθυνθεί σε επαγγελματίες ή να αναφέρει το περιστατικό.