«Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου. Στο συμφέρον του τέκνου πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν, κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο της άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα, εφόσον η απόφαση αφορά τα συμφέροντά του».
ΑΚ, ά. 1511
Οι γονείς οφείλουν να έχουν βασική τους προτεραιότητα το συμφέρον του παιδιού. Είναι απαραίτητο το παιδί να εκφράζεται ελεύθερα και να ακούγεται η γνώμη του. Η διάταξη αυτή ακολουθεί τις επιταγές της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, της οποίας τρεις βασικές αρχές είναι: α) το συμφέρον του παιδιού ως γνώμονας για όλες τις υποθέσεις που το αφορούν, β) η μη διάκριση, και γ) το δικαίωμα του παιδιού να μπορεί να εκφράζει τις απόψεις του για τα θέματα που το αφορούν. Αυτές οι τρεις βασικές αρχές πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από τους γονείς, το σχολείο, τους δημόσιους ή ιδιωτικούς οργανισμούς κοινωνικής προστασίας καθώς ακόμα και από τα δικαστήρια, τις διοικητικές αρχές και τα νομοθετικά όργανα.