«1. Όποιος εκθέτει άλλον και έτσι τον καθιστά αβοήθητο, καθώς και όποιος με πρόθεση αφήνει αβοήθητο ένα πρόσωπο που το έχει στην προστασία του ή που έχει υποχρέωση να το διατρέφει και να το περιθάλπει ή να το μεταφέρει, ή ένα πρόσωπο που ο ίδιος το τραυμάτισε υπαίτια, τιμωρείται […].
2. Αν η βλάβη προκάλεσε στον παθόντα:
α) βαριά βλάβη στην υγεία του, επιβάλλεται […],
β) το θάνατό του, επιβάλλεται […]”.
ΠΚ, α. 306
Τιμωρείται όποιος εκθέτει άλλον σε κίνδυνο (ζωής ή σωματικής ακεραιότητας) και με αυτόν τον τρόπο τον καθιστά αβοήθητο. Επιπλέον τιμωρείται και όποιος από πρόθεση αφήνει αβοήθητο: α) ένα πρόσωπο που το έχει στην προστασία του ή που έχει υποχρέωση να το διατρέφει και να το περιθάλπει (π.χ. ο νοσηλευτής) ή να το μεταφέρει, β) ένα πρόσωπο που ο ίδιος τραυμάτισε υπαίτια. Η πράξη τιμωρείται ως πλημμέλημα. Ωστόσο, αν το θύμα υποστεί βαρύ τραυματισμό ή ακόμα και θάνατο, το έγκλημα είναι κακούργημα.