«1. Όποιος αφαιρεί ανήλικο από τους γονείς, τους επιτρόπους ή από οποιονδήποτε δικαιούται να μεριμνήσει για το πρόσωπό του ή όποιος υποστηρίζει την εκούσια διαφυγή του ανηλίκου από την εξουσία των παραπάνω προσώπων τιμωρείται […]. Αν ο ανήλικος από τη στέρηση της επιμέλειας διέτρεξε σοβαρό κίνδυνο ζωής ή βαριάς βλάβης της υγείας του, ο δράστης τιμωρείται […]».
«2. Αν ο ανήλικος δεν έχει συμπληρώσει τα δεκατέσσερα χρόνια του […] εκτός αν η πράξη τελέστηκε από ανιόντα, οπότε εφαρμόζεται η προηγούμενη παράγραφος. Σε κάθε περίπτωση που ο υπαίτιος τέλεσε την πράξη από κερδοσκοπία ή με το σκοπό να μεταχειριστεί τον ανήλικο σε ανήθικες ασχολίες ή να επιτύχει τη μεταβολή της οικογενειακής τάξης του ανηλίκου τιμωρείται […]».
«3. Αν ο υπαίτιος των πράξεων των προηγούμενων παραγράφων είχε σκοπό να εισπράξει λύτρα ή να εξαναγκάσει σε πράξη ή παράλειψη […]. Στην περίπτωση που ο δράστης με τη θέλησή του και προτού εκπληρωθεί οποιοσδήποτε όρος ή αξίωσή του απελευθέρωσε και απέδωσε υγιή και σώο τον ανήλικο […]».
ΠΚ, ά. 324
Όποιος απαγάγει (αρπάζει) ανήλικο τιμωρείται και αυτή η πράξη είναι καταρχήν πλημμέλημα. Η ποινή αυξάνεται, όταν η ζωή του ανήλικου διέτρεξε σοβαρό κίνδυνο με την απαγωγή. Η αρπαγή ανηλίκου συνιστά κακούργημα όταν: α) ο ανήλικος είναι κάτω των δεκατεσσάρων, β) ο δράστης σκόπευε να χρησιμοποιήσει τον ανήλικο σε ανήθικες ασχολίες, γ) ο δράστης σκόπευε να εισπράξει λύτρα, δ) το έκανε για λόγους κερδοσκοπίας, ε) το έκανε για να εξαναγκάσει άλλον να κάνει ή να μην κάνει κάτι, στ) το έκανε για να μεταβάλει την οικογενειακή κατάσταση του ανηλίκου.
Ως «αφαίρεση» εννοείται η απομάκρυνση του ανήλικου από τον τόπο της διαμονής του, με συνέπεια το πρόσωπο που δικαιούται να ασκεί την επιμέλεια του ανήλικου (σύμφωνα με το νόμο ή με δικαστική απόφαση) να στερείται διαρκώς ή προσωρινά τη δυνατότητα ανατροφής και επίβλεψής του. Εγκληματική είναι κάθε εκ προθέσεως «πράξη ή παράλειψη» πράξης που έχει ως αποτέλεσμα οι γονείς ή οι φροντιστές του παιδιού να μην μπορούν να το φροντίσουν ή να το αναθρέψουν. Επίσης, βασική προϋπόθεση είναι ο δράστης να γνωρίζει ότι το παιδί βρίσκεται υπό τη μέριμνα και επιμέλεια άλλου και να θέλει να το απαγάγει.
Σημείωση: «Πράξη» είναι κάθε ενέργεια ενός ατόμου (π.χ. χτύπημα). «Παράλειψη πράξης» υπάρχει όταν το άτομο παραλείπει να προβεί σε μια ενέργεια και το γεγονός αυτό (η παράλειψη) επιφέρει αποτελέσματα (π.χ. είναι απαραίτητη η χορήγηση ενός φαρμάκου και ο γονέας παραλείπει εσκεμμένα να το δώσει στο παιδί του με αποτέλεσμα να κινδυνεύσει η ζωή του τελευταίου). Στους ποινικούς νόμους ο όρος «πράξη» περιλαμβάνει και την παράλειψη (ΠΚ 14, § 1).