«1. Ο ενήλικος ο οποίος ενεργεί ασελγείς πράξεις με ανήλικο, τον οποίον του έχουν εμπιστευθεί για να τον επιβλέπει ή να τον φυλάσσει, έστω και προσωρινά, τιμωρείται ως εξής:
α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, […]
β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα, όχι όμως και τα δεκαοκτώ έτη, […]».
«2. Συνιστά επιβαρυντική περίσταση η τέλεση της πράξης της πρώτης παραγράφου:
α) από οικείο,
β) από πρόσωπο που συνοικεί με τον ανήλικο ή διατηρεί φιλικές σχέσεις με τους οικείους του,
γ) από εκπαιδευτικό, παιδαγωγό, γυμναστή ή άλλο πρόσωπο που παραδίδει μαθήματα στον ανήλικο,
δ) από πρόσωπο που δέχεται τις υπηρεσίες του ανηλίκου,
ε) από κληρικό με τον οποίο ο ανήλικος διατηρεί πνευματική σχέση,
στ) από ψυχολόγο, ιατρό, νοσοκόμο ή από ειδικό επιστήμονα που παρέχει τις υπηρεσίες του στον ανήλικο.
ζ) από πρόσωπο, που καταχράται τη σωματική ή διανοητική αναπηρία του ανηλίκου».
«3. Ο ενήλικος ο οποίος με χειρονομίες, με προτάσεις ή με εξιστόρηση, απεικόνιση ή παρουσίαση πράξεων που αφορούν τη γενετήσια ζωή προσβάλλει την αιδώ ανηλίκου τον οποίον του έχουν εμπιστευθεί για να τον επιβλέπει ή να τον φυλάσσει, έστω και προσωρινά, τιμωρείται […] και αν η πράξη τελείται κατά συνήθεια […]. Η παράγραφος 2 εφαρμόζεται αναλόγως και στις περιπτώσεις αυτές».
ΠΚ, ά. 342
Η διάταξη αυτή ρυθμίζει τις περιπτώσεις που ένας ενήλικος ο οποίος έχει αναλάβει την επίβλεψη ή τη φύλαξη ενός παιδιού έστω και προσωρινά ασελγεί σε βάρος του. «Ασελγής πράξη» είναι κάθε ενέργεια που προσβάλλει τη γενετήσια ζωή του ανηλίκου. Πιο συγκεκριμένα, ασελγής πράξη είναι η συνουσία, η παρά φύση ασέλγεια, αλλά και η ψηλάφηση και θωπεία των γεννητικών οργάνων ή άλλων απόκρυφων σημείων του σώματος, η επαφή των γεννητικών οργάνων του δράστη με το σώμα του ανηλίκου, καθώς και η αγκαλιά και το φιλί στο πρόσωπο και το σώμα του παιδιού, εφόσον γίνονται προς διέγερση ή ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του δράστη και προσβάλλουν την αγνότητα της παιδικής ηλικίας. Το έγκλημα είναι κακούργημα.
Η ποινή αυξάνεται στην περίπτωση που ο δράστης είναι πρόσωπο οικείο, πρόσωπο το οποίο συγκατοικεί με τον ανήλικο, φιλικό πρόσωπο των οικείων του, ο εκπαιδευτικός, παιδαγωγός, γυμναστής ή άλλου είδους δάσκαλός του, πρόσωπο που δέχεται τις υπηρεσίες του ανήλικου, κληρικός, ψυχολόγος, ιατρός, νοσοκόμος ή άλλος ειδικός επιστήμονας που παρέχει τις υπηρεσίες του στον ανήλικο ή πρόσωπο το οποίο εκμεταλλεύεται διανοητική ή σωματική αναπηρία ανήλικου παιδιού.
Ακόμη, τιμωρείται ο ενήλικος που του έχουν εμπιστευτεί ανήλικο για να τον επιβλέπει ή να τον προσέχει και με χειρονομίες, προτάσεις ή εξιστόρηση, παρουσίαση ή απεικόνιση γενετήσιων πράξεων προσβάλλει την αιδώ του. Η ποινή αυξάνεται στις περιπτώσεις που αυτό γίνεται επανειλημμένα. Οι περιπτώσεις αυτές συνιστούν πλημμελήματα.
«Οικείοι» σύμφωνα με το άρθρο 13 του Ποινικού Κώδικα είναι οι συγγενείς εξ αίματος και εξ αγχιστείας σε ευθεία γραμμή (π.χ. παππούς/πεθερός-πατέρας-εγγόνι), οι θετοί γονείς και τα θετά παιδιά, οι σύζυγοι, οι αρραβωνιασμένοι, τα αδέρφια, καθώς και οι σύζυγοι ή μνηστήρες αυτών, και ο επίτροπος και αυτός που έχει την επιμέλεια ενός ανήλικου.